Fietsen op de Lofoten (1)
Afgelopen zomer zijn we voor de verandering weer richting Europa gegaan voor onze zomervakantie. Ditmaal naar Noorwegen voor 2 weken. Eerst een paar dagen naar Oslo, toen naar het noorden gevlogen naar het plaatsje Bodo hoog in de poolcirkel om daar de boot te pakken naar de eilanden groep de Lofoten. We waren helaas net te laat om nog de midzomernachtszon mee te kunnen maken, daarvoor moet je naar de Lofoten van midden juni tot midden juli. De dagen waren zeker nog lang en zeker voor ons. Het landschap is adembenemend. We waren zeker niet op zoek naar een strandvakantie en hebben voor een actieve vakantie gekozen. Een familie fietsvakantie op de Lofoten. De bagage wordt voor je verplaatst van accommodatie naar accommodatie, advies route wordt uitgelegd en voor de rest ben je vrij om te vertrekken wanneer je wilt. Er fietsen nog 3 andere families en uiteraard kom je die onderweg wel tegen. Het was een superweek. Het begon met een 6-urige boottocht met een van de bekende boten van de Hurtigruten die de hele Noorse kust afvaren naar het uiterste Noorden bij de Russische grens. Redelijk veel gepensioneerde op de boot, die vaak een week of twee weken op de boot blijven. Als de boot stop, snel een excursie doen van 2 uur en weer terug. Dit is niet onze manier van vakantie vieren, maar wel leuk om een stukje van de boottocht mee te maken. Wij zaten op de Trollfjord, een van de grootste boten en kwamen onderweg nog een zusterboot tegen die vanuit het Noorden naar het Zuiden de tocht voortzetten.
Op de Lofoten was de eerste stop het dorpje Svolvaer, waar we een nacht sliepen in een typische Noorse vissershuisjes die nu als B&B’s functioneren. Vanuit Solvaer zouden we in 4 etappes naar het zuiden fietsen, met 2 rustdagen. Tijdens de rustdagen hadden we de optie om te gaan fietsen of gewoon lekker niets te doen en het dorpje te verkennen. De eerste etappe was in totaal 28km, een mooi begin. Wat onderweg pittig was, dat we een tunnel moesten vermijden en dus een moeilijk grindpad een paar km omhoog moesten lopen, fietsen deels in de regen. Dit was een zware beproeving voor Babette. Zoals ze het zelf zei, ‘The struggle is real’, zoals ze het aan haar vriendinnetje zou doorgeven.
Babette had een goednieuwe Giant fiets gekregen voor de week. Vroeg in de ochtend moest ze nog wel even wennen aan de temperaturen die wij niet gewend zijn. Overdag was het zo’n 8-10 C toen we wegreden. Met de juiste kleding en regenkleren voor het geval we het nodig hadden waren we goed voorbereid.
De wolkenluchten waren geweldig en de zonnestralen prachtig zichtbaar over het water. Onderweg nog in een leuk dorpje gestopt voor een warme chocomel en een klein aquarium bezocht en doorgefietst.
Een prachtig uitzicht vanaf de berg waar we overheen moesten om de tunnel te vermijden.
Het lange grindpad waar we overheen gingen in de regen, mist. Het had ook wel wat dit weer, in elk geval heel anders dan de warme zomers zoals we die in Dubai kennen.
Het dorpje Henningsvaer waar we de 2e nacht sliepen na 28km fietsen. Na het fietsen het dorp in gegaan om te eten, en het was best koud en Babette was blij dat ze haar muts mee had.
De 2e fietsdag ging van Henningsvaer naar Grimsoy, iets van 34km fietsen. We hadden prachtig weer ditmaal. We stopten zo vaak onderweg, omdat alle uitzichten zo mooi zijn, dat we op een gegeven moment gewoon door moesten fietsen, anders zouden we er veel te lang over doen. We hadden weer een prachtige slaapplek met uitzicht op zee.
Onder was ons uitzicht tijdens de lunch. Zo mooi en door de wolken veranderde het uitzicht elke minuut.
Onderweg kwamen we nog een heel mooi kerkje tegen die zwaar verankerd is met kabels, omdat in de winter de wind blijkbaar zo hevig is, dat het kerkje gewoon wegwaait als het niet extra vastgezet is.
