De eerste weken in Dubai
Ja, hier zit ik dan in Dubai. Ik ben inmiddels alweer een week aan het werk. Het was een week van heel veel indrukken. Ben heel goed opgevangen op kantoor. De standaard uitleg over de Code of Conduct, IT regels, HR regels etc. Gelukkig gebruiken ze hier bijna helemaal dezelfde geautomatiseerde pakketten, dus daar hoef ik me niet druk over te maken. De eerste dag heb ik met name door gebracht met Suzette. Een nieuwe senior associate uit de Fillipijnen. Volgens mij was ze amper 22. Ze vertelde dat ze voor het eerst in het buitenland was en uit haar vragen maakte ik op dat ze volgens mij wel een cultuurschok had. Ze wilde allemaal informatie weten, die tegenwoordig heel toegankelijk is op internet. Ze wist nog niet van de hoge huurprijzen in Dubai; ze heeft nog geen rijbewijs en gaat alles met de taxi doen, dit is heel erg onhandig voor het werk en kost je heel veel tijd en typisch voor een fillipino amper hoorbaar als ze je een vraag stellen. Ik hoop voor haar dat ze het leuk gaat vinden, er is in elk geval een hele grote fillipijnse gemeenschap.
Het kantoor bevindt zich in de Office Tower van de Emirates Towers op de 40e verdieping (linker toren op de foto). Het uitzicht is ontzettend mooi. En op zo’n eerste dag (en de hele eerste week) moet je weer werk gaan zoeken. Dus als ik even niets heb, kan je lekker naar buiten kijken. Verder met een aantal collega’s gesproken met wie ik veel ga werken. Ik heb er zin in. Mijn klantenpakket bestaat alleen maar aan Olie & Gas gerelateerde bedrijven.
Douglas, een partner met wie ik vorig jaar ook heb gewerkt, heeft me gewaarschuwd, voor de andere werkmentaliteit. De werkweek is hier standaard 45 uur en tijdens het busy season, moet er heel hard gewerkt worden. Dit is volgens mij niet wezenlijk anders dan in nederland. De cultuur waarin ik hier werk, is wel heel erg anders. Ik moet erg wennen aan de bureaucratische regeltjes waaraan je je moet houden. Dit geldt voor alles. Als je een vrije dag wilt hebben moet je bijvoorbeeld het volgende doen. 1) Toestemming vragen aan een partner (schriftelijk); 2) Bij Finance, het saldo vakantiedagen opvragen (schriftelijk); 3) Formulier invullen en voorgaande mailtjes toevoegen. En dan maar hopen dat je het krijgt. Het is gelukkig goedgekeurd, ik ga 22 t/m 24 november naar Rome om Cor weer te zien.
Ook heel erg anders van het werk hier, is dat je met alleen maar andere nationaliteiten werkt. De junior’s t/m senior associates zijn met name Indiers en Pakistanis, AM en hoger west europeanen. Douglas gaf aan dat de werkmentaliteit van sommigen voor verbetering vatbaar is. Van diverse klanten krijgen ze regelmatig klachten over teamleden. Hmmm dat is geen goed teken. Moet het zelf gaan ervaren of dit werkelijk zo is, want discriminatie in dit land bestaat nog echt. Als is het dan onofficieel.
Verder druk bezig geweest met het kopen van de eerste levensbehoeften: een koelkast, een fornuis en een wasmachine. Deze zijn in de eeste week allemaal geleverd, dus ik kan gelukkig weer thuis koken. De goederen worden netjes thuis afgeleverd en altijd komen ze met 3 mannetjes. Een supervisor, die checkt of alles goed gedaan wordt (meestal filipino), een technicus voor de installatie (meestal indier) en een derde mannetje om de spullen te dragen (ook meestal indier). Dit was ook zo bij het repareren van 2 lampen in de badkamer en het vervangen van de wc-bril. Wennen aan bovenstaande zal denk ik nog even duren. Door al deze extra ‘banen’ hoef je op heel veel plekken bijna niets te doen. De boodschappen worden voor je ingepakt bij de supermarkt en bij de benzinepomp hoef je je auto niet uit. Onder het tanken worden je ramen nog gewassen ook!
Na het werk, is er in het weekend tijd voor ontspanning. Het eerste weekend ben ik de vrijdag gaan duiken aan de Oostkust in Khor Fakkan, in de Indische Oceaan. Het is niet de Filippijnen, maar nog steeds heel erg mooi. Heb grote schildpadden gezien en last-but-not-least met black tip reef shaks gezwommen. Deze zijn net groot als volwassen mensen. Ik dacht dat ik het veel enger zou vinden, maar dit was het helemaal niet. Mijn buddy, Steve en ik, hebben iets van 15 minuten op 2,0m diepte ze goed kunnen bekijken. Ze waren op jacht naar vissen in de ondiepe branding. Volgend weekend, ga ik weer en aangezien ik hier toch voor minimaal 2 jaar zit, heb ik maar gelijk vinnen, snorkel en een duikcomputer gekocht. Mocht mezelf nog een cadeautje geven van mijn bonus ; ).
Gisteren ben ik met de nederlandse vereniging op stap geweest. Ze gingen op woestijntocht, met 4×4 auto’s. Er was een beginnergroep en een gevorderden groep. Aangezien ik gewoon bijrijder was, was ik ingedeeld bij Marion en Hein met wie ik ook vanuit Dubai was meegereden. De woestijn blijft ontzetten mooi en ook alle kamelen die je onderweg tegenkomt. Het zand heeft zoveel verschillende kleuren en de strak blauwe lucht en zonsondergang maken het helemaal af. We hebben de gehele dag gereden door de duinen. Erg leuk, maar ook erg lastig. Regelmatig kwamen mensen vast te zitten, kwamen een duin niet over en in totaal heeft de groep van 12 auto’s 6 lege banden gehad. Ik heb dus goed kunnen afkijken hoe het moet, dus wie weet kan ik het straks zelf als we een eigen 4×4 hebben. Een cursus woestijn rijden wordt zeker aangeraden. Het is maar een halve dag, maar dan weet je wel de belangrijkste trucjes.
Van Marion gelijk heel veel tips gekregen, wat je met bezoek kan doen. Veel wist ik al, maar een aantal nog niet. Dus bezoekers, ik kan in elk geval een voorstel doen voor een aantal uitjes!
Elke maand wordt er een activiteit door de vereniging georganiseerd, waaronder in mei een duiktrip naar Musandan. Verder ga ik ook in de redactie commissie van de Hollandse Nieuwe. Jaja, ik ben een echte expat in zijn eigen hollandse kolonie. Voor nu heel erg leuk en makkelijk om nieuwe mensen te leren kennen en op het werk heb ik helemaal niet met nederlanders te maken. Dus een beetje evenwicht is er wel.
Voor nu houd ik er mee op, zal proberen wat vaker, wat korter te berichten. Zodra internet is aangesloten in het appartement moet dit wel gaan lukken.
Zo nog even naar de Starbucks om Cor te bellen via Skype. Hij zit nu ergens aan de Middelandse Zee. Het gaat heel erg goed, hij fietst erg hard en over anderhalve week zie ik hem dus in Rome voor 2 dagen. Het zal een heel vermoeiend weekend worden, in totaal 7 uur vliegen (overstap in Istanboel) en effectief 2 volle dagen in Rome. Ben benieuwd!