Gastbijdrage Mirjam & Bas
In de voorjaarsvakantie vertrokken wij met ons kleintje van bijna 1 jaar naar Cor, Engelien en Babette voor een week vakantie. Beide dames waren al ziek bij vertrek, dus de eerste dag moesten we erg bijkomen. Gelukkig hadden we een heerlijke kamer, en waren we van alle gemakken voorzien. Toch fijn zo’n hotel. Priscilla en Hans, vrienden van Cor en Engelien, hadden te horen gekregen dat er die vrijdagmiddag een feest met locals zou zijn in het dorpje Al Jazirat Al Hamra, vlakbij Ras Al Khaimah. Het bleek te gaan om een feest vanwege de restauratie van een vissersdorp gemaakt van koraal. De oorspronkelijke stam was naar Abu Dabi vertrokken en die dag terug gekomen voor het grote feest. Al snel werden de mannen en de vrouwen van elkaar gescheiden. We keken onze ogen uit naar alle mooie gewaden van de dames, de hapjes die werden rondgebracht (alleen in het mannengedeelte) en de vele (voor ons onbegrijpelijke) rituelen en toespraken.
Engelien heeft er wat meer over geschreven in Openingsfeest Al Jazirat Al Hamra
Op zaterdag zijn we met Cor, Engelien, Babette, Priscilla en Hans naar de Hanging Gardens gegaan om in de bergen te wandelen. Voor het eerst met Aletta in de rugzak een berg beklimmen! Het werd een hele mooie tocht, met grillige steenformaties en geweldige uitzichten. Cor, Priscilla en Hans klommen nog iets verder naar een vleermuisgrot, terwijl de rest met de kids lekker onder een boom in de schaduw kon uitrusten. De hanging gardens zelf waren de tocht waard. Midden in de woestenij een groene strook tegen de bergwand, waar de vogels af en aan vlogen. Aan het eind van de tocht hebben we in de schaduw van een rotsblok geluncht. Daarna nog door naar een oase, waar Babette in het water sprong en Aletta even met haar voetjes in het water kon. Op de rit naar huis stak er een zandstorm op.
Zondag trokken we er voor het eerst alleen op uit. Een dagje de stad verkennen. Het uitzicht naar de stad was nogal grauw, vanwege de zandstorm die nog steeds over de stad raasde. Hoe kun je zo’n dag beter besteden dan in een shopping mall. In Dubai moet alles een maatje groter en luxer zijn, en daar voldeed de Mall of the Emirates ook aan. Met een ski-hal en een kinderparadijs. Fijn om een dagje in rond te dwalen. We zijn die dag ook nog even het palm-eiland opgereden en aan de rand van de Burj al Arab geweest. Misschien een idee voor Nederland? Een palmeiland in het IJsselmeer lijkt ons wel wat.
Op de maandag bezochten we de oude stad, met de Creek en vele Souks. Van Priscilla hadden we de tip gekregen om de metro te nemen. De metro van Dubai is in zeer korte tijd aangelegd en ziet er erg mooi uit. Er zijn drie klassen; normaal, vrouwen en kinderen en Gold. Bij Gold zit je voorin en heb je de heenweg een geweldig uitzicht van de stad door de voorruit. We namen die dag de metro van Rashidiya naar de Deira Fish Market. De vismarkt was bezaaid met vissen in allerlei vormen van groot tot klein. Ons kleintje kreeg genoeg aanspraak van de Indische marktlieden en werd al nagefloten. Na wat dwalen door de souks en een boottochtje over de Creek namen we rust in het oude gerestaureerde Bastakiya.
We wilden een dag naar Musandam in Oman gaan. Dit eilandengebied ligt in de straat van Hormuz, op maar veertig kilometer afstand van Iran. Het was erg fijn dat Engelien die dag met ons mee wilde gaan. Ze heeft de hele dag gereden en ook geregeld dat we op een boot konden. Een betere gids is er niet. Na een autorit van bijna 3 uur, inclusief korte stop aan de grens voor formaliteiten, kwamen we aan in Khasab. Voor weinig geld kun je van tevoren een plaats op een boot regelen voor een rondvaart van een halve dag of een hele dag. Bij ons in de boot waren onder andere vier jongens uit Oman in traditionele kleding. Musandam wordt ook wel het Noorwegen van het Midden Oosten genoemd, vanwege de rotsachtige kust met fjorden. Gedurende de tocht kregen we af en toe een bezoekje van dolfijnen. Voor het kleine eilandje Telegraph Island gingen we voor korte tijd voor anker. Bas dook het glasheldere water in om een kwartiertje rond te dobberen. De dames vermaakten zich ondertussen op de boot. Toen we van de boot af waren reed Engelien door de bergen naar boven. Een hele mooie tocht. De imposante kale rotsen waren elke bocht weer anders. Een woest en desolaat landschap.
De dag erna was een rustdag. We bezochten de Dubai Mall shopping mall. Hierbij verbleekte de Mall of the Emirates. De mall is nog maar twee jaar oud en naar eigen zeggen de grootste ter wereld. Middenin de mall staat een aquarium. Een lange tunnel waar je omgeven bent door vissen. Daarbij hoort ook een kleine dierentuin, waar we een bezoekje aan brachten. Die was niet heel groot, maar de aquaria en verblijven voor de dieren waren mooi vormgegeven en sfeervol uitgelicht. Aan een van de zijkanten is er een waterval van minstens 8 meter hoog en tientallen meters breed. Natuurlijk mag een bezoek aan de Burj Khalifa niet ontbreken. Gelukkig hadden we al enige tijd van tevoren gereserveerd. Wat een uitzicht! Een kleine dame in ons gezelschap vond dat een gepast moment om haar broekje vol te poepen. Die avond hebben we samen met Cor en Engelien heerlijk gegeten in een Syrisch restaurant bij het water. Fijn dat er een oppas was :).
De laatste dag gingen we terug naar de Creek. Weer terug naar Bastakiya voor een relaxte lunch om in alle rust een boekje te lezen en de afgelopen week op ons in te laten werken. Daarna rondgedwaald in de oude stad. In het gedeelte rond Baniyas square vielen ons de Russische reclames op. We werden zelfs aangesproken in het Russisch. We kregen de indruk dat hier soms duistere zaken worden gedaan. De volgende ochtend vertrokken we weer naar Nederland. Heel erg bedankt Cor en Engelien voor jullie gastvrijheid en het lieve kaartje bij thuiskomst. Het was een geweldige week!
Leestip:
Als je naar Dubai gaat is het boek City of Gold van Jim Krane een aanrader. Het leest als een trein en geeft je een goed inzicht in hoe dat kleine parelvissersdorpje kon uitgroeien tot super kapitalistische smeltkroes. Waarbij ook de schaduwkanten van Dubai aan de orde komen.