Een top duikdag!

Gisteren ben ik weer heerlijk wezen duiken. Cor zit nog in Nederland, dus ik ben samen met Hans gegaan. Bij de duikschool, Freedivers in Dibba, kwamen we Belinda en Gert-Jan tegen. Met hen heb ik ook al eerder gedoken. Normaal ga ik naar Divers Down in Khor Fakkan, maar die waren al volgeboekt voor de vrijdag en van een engelsman John die mee was op ons duikweekend had ik de tip gekregen om ook een keer met Freestyle Divers te duiken. De lokatie ziet er prima uit, een heerlijk terras direkt aan zee (je hoeft dus niet nog een eind met je duikspullen naar de boot te lopen) en hier duiken ze op Dibba Rock, InchCape 1 en Car cemetary. Bij de twee laatste sites ben ik al eerder geweest met Cor. De duikschool organiseert ook dagduiktrips naar Musandam, waar we medio Juni een heel weekend zijn heengeweest om te duiken. Ik had er erg veel zin in, want de laatste 3 weken wordt namelijk regelmatig een walvishaai gesignaleerd op diverse dive sites aan de oostkust. We hoopten natuurlijk oog in oog te komen met deze vis. Hij komt in deze regio voor aan de Oostkust en in Musandam, maar in deze tijd van het jaar is het redelijk ongewoon om hem zo frequent te zien.

De duiken waren top, zicht was prima en verder hebben we heel veel gezien. Meestal heb ik na een duik maar een handvol foto’s die echt mooi zijn geworden en dan mag ik in mijn handen knijpen voor zo’n resultaat. Gisteren zijn heel veel foto’s mooi gelukt, al zeg ik het zelf. Heel veel cuttlefish gezien (geen idee hoe deze inktvisachtige beesten in het Nederlands heten), schildpadden, pufferfish, blacktip reef sharks, parende schelpdieren, grote krabben, kreeften en als klapper op de vuurpijl een walvishaai. Walvishaaien kunnen zo’n 12 meter lang zijn als ze volwassen zijn en zijn de grootste vissen onder de vissen. Ze leven van met name plankton en zijn absoluut niet gevaarlijk voor duikers. De walvishaai die wij gezien hebben was waarschijnlijk rond de 8-10m. Heel erg indrukwekkend om deze vis boven je te zien zwemmen. De eerste duik waren we regelmatig naar boven aan het kijken om hem niet te missen. Walvishaaien zwemmen in redelijk ondiepwater en bevinden zich meestal op zo’n 5m diepte. Helaas, geen geluk in de eerste duik, maar wel in de 2e duik. Hans en ik waren net van de schildpad vandaan gezwommen, toen ik merkte dat de zon verdween. Ik had geen boot gehoord, dus dat kon het niet zijn. Mijn blik richt zich omhoog naar het wateroppervlak en daar zie ik de enorme vis. Hans wat net te ver van mij vandaan om snel aan zijn vin te trekken, hij heeft hem dus helaas gemist. De avond heerlijk relaxed afgesloten bij Hans en Priscilla. Komend weekend weer duiken, dus hopenlijk zien we hem weer :).